Szkubaczki to było dycki świynto, bo sie sbiyrały gaździny s całej dziedziny i szły szkubać piyrzi. Tako gaździno, kiero szła na Szkubaczki sie nazywała szkubaczorka. Było tak, że Szkubaczki trefiły na jaki świynto, abo na jaki ważny dziyń, tóż baby sie musiały wypyrczyć i wystrojić, jakby szły na wiesieli. Na Szkubaczki sie szło do tej chałupy, kaj była dziołucha na wydaniu. Każdo dziołucha potrzebowała wiano, coby ji chłop nie wyczytoł, że ni mo nic. Tóż musiała mieć aspóń szumnóm pierzine i zogłowki. Tako młoducha, co miała pierzine a eszcze cosi w trówle to było cosi. Ale piyrsze było trzeja tóm pierzine usuć, tóż baby na szkubaczkach miały co robić. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Szkubaczki

   Szkubaczki były s muzykóm, s potańcówkóm, abo bez. Jak były s muzykóm to były Szkubaczki do porzóndku i nazywały sie wyblyszczóne, szło se pojejść, wypić i eszcze pozwyrtać. Ślepo szkubaczka była bez potańcówki. Dycki gaździno – Mama młoduchy dowała po kósku buchty, a gazda musioł mieć w bintfelu narychtowanóm warzónke. Baby szkubały i śpiywały, a chłopi szli do szopy, abo do chlywa i tam se polywali. Chłapcy, kierzi uż poglóndali na dziołuchy, siedzieli pod oknami i podglóndali co sie robi w chałupie. Potym jednako dycki prziszeł gdosi s hóślami s gajdami zagrali i zaczynało sie tańcowani. Na szkubaczkach też dycki sie opowiadało o straszydłach, utopcach, abo o diobłach. Opowiadoł to starzik, abo starka – bo óni wiedzieli nejwiyncyj. Dzisio uż szkubaczek sie nie robi, bo pierzin sie uż nie suje, a zogłowki idzie kupić w magacynie, ale czasym by sie tak ludzie mógli ros za czas zynść, porozrzóndzać, pośpiywać a potym se potańcować. No ale cóż, kie wolóm siedzieć i dziwać sie do pudła…