Jak prziszła wiosna to Gorole na beskidzkich gróniach zaczynali pajść owce, ale nejprzód trzeja było ich posbiyrać do kupy i wymiyszać. Mieszani owiec sie robiło w kwietniu, abo w moju, jak uż trowa zaczła wylazować ze ziymie. Gazdowie kludzili swoji owce na jedno domówióne miejsce, śpiywali, grali na hóślach i na gajdach starucne beskidzki pieśniczki. Wszyjstki owce sie zagnało do koszora – do takij wielkij rajczule. Każdy gazda musioł pomazać swoji owce jakómsik farbom, coby wiedzioł kiero je jego. Juhasi w tym czasie rospolali ognisko i gnali potym przez niego owce do koszora. 

Miyszani owiec na Stecówce  

Potym bacza wbijoł do ziymie strómek – smreka, abo sosne i chodziuł kole niego ze swoim psym, kropiuł go świyncónóm wodóm, a potym gnoł owce dookoła tego strómka. Pastyrze wierzili, że dziynki tymu owce bydóm mieć wiyncyj mlyka i miało to chronić przed złymi duchami, wilkami i nieszczynściami. Bacza też dycki rzóndziuł jakisi magiczne formuły, coby owce ustrzyc przed złymi mocami. Potym owce s koszora kludzili uż na hale, grali przi tymu i śpiywali stare pieśniczki. Na kóniec na dziedzinie była muzyka, wszyjscy tańcowali i śpiywali do białego rana, a owce pasły sie na halach aż do jesiynie.